Środki trwałe to rzeczowe składniki majątku stanowiące własność lub współwłasność przedsiębiorcy, które są kompletne i zdatne do użytku w ramach działalności oraz przewidywany okres ich użytkowania jest dłuższy niż jeden rok. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych środki trwałe podlegają amortyzacji. Jednak przed przystąpieniem do wyboru metody amortyzacji podatnik musi dokonać ich wyceny. Jest ona podstawą wymiaru naliczenia amortyzacji. Jak powinna przebiegać wycena wartości środków trwałych? Wyjaśniamy poniżej. Wycena wartości środków trwałych a sposób nabycia Ustawodawca w przepisach ustawy o podatku dochodowym jednoznacznie określił, że wycena wartości początkowej środków trwałych zależna jest od sposobu nabycia, co prezentuje poniższa tabela: Sposób nabycia środka trwałego Sposób wyceny nabycie w drodze kupna cena nabycia częściowe odpłatne nabycie cena nabycia powiększona o wartość przychodu nabycie w drodze spadku lub darowizny wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości wytworzenie we własnym zakresie koszt wytworzenia Wycena wartości środków trwałych a cena nabycia Zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o PIT za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, np.: koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, cło i akcyza (import) oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług. Wyjątkiem są tu sytuacje, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i nabycia środka trwałego podatnik powinien skorygować o różnice kursowe (dodatnie lub ujemne). Ogólny wzór: Cena nabycia = kwota należna zbywcy + koszty związane z zakupem - VAT + cło + akcyza +/- różnice kursoweJeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji środków trwałych, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia. Czym jest koszt wytworzenia? Zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o PIT za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Wycena wartości środków trwałych stanowiących współwłasność Przedsiębiorca decydujący się na wprowadzenie do firmy środka trwałego, który nie jest w pełni jego własnością, powinien pamiętać o kilku istotnych kwestiach regulowanych w art. 22g ust. 11 ustawy o PIT. Gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wyceny wartości środka trwałego dokonuje się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Dotyczy to również małżonków, których łączy wspólność majątkowa i wykorzystują ten środek trwały w obu firmach (w firmie żony oraz w firmie męża).W przypadku gdy współwłaścicielem środka trwałego jest małżonek, którego z podatnikiem łączy wspólność majątkowa, a środek trwały wykorzystywany jest wyłącznie w działalności jednego z małżonków , wartość środka trwałego nie jest ustalana w sposób proporcjonalny. Wycena wartości środków trwałych na przykładach Przykład 1. Czynny podatnik VAT zakupił od firmy XYZ na podstawie faktury VAT maszynę produkcyjną: wartość netto: zł podatek VAT 23%: zł wartość brutto: zł Aby mogła działać i być zdatna do użytku, przedsiębiorca musiał ponieść koszty montażu, które zostały udokumentowane fakturą od firmy ABC: wartość netto: zł podatek VAT 23%: 230 zł wartość brutto: zł Ile wyniesie wartość początkowa środka trwałego? W związku z tym, że przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT, przedsiębiorca ma prawo do odliczenia VAT z obu powyższych faktur (bowiem wydatki te służą działalności opodatkowanej). W takiej sytuacji podstawą do wyceny wartości początkowej będą wartości netto z obu faktur. Wartość początkowa maszyny produkcyjnej do amortyzacji: zł + zł = zł Przykład 2. Przedsiębiorca korzystający ze zwolnienia z VAT zakupił od firmy XCX samochód osobowy. Zakup został udokumentowany fakturą VAT: wartość netto: zł podatek VAT 23%: zł wartość brutto: zł Przed wprowadzeniem pojazdu na środek trwały przedsiębiorca poniósł koszty związane z przerejestrowaniem w wysokości 180,50 zł. Ile wyniesie wartość początkowa środka trwałego? W związku z tym, że przedsiębiorca jest podmiotem zwolnionym z VAT, nie ma prawa do odliczenia VAT do ustalenia wartości początkowej środka trwałego, należy zaczerpnąć kwotę brutto z faktury. Natomiast jeżeli chodzi o opłatę rejestracyjną, która została poniesiona przed wprowadzeniem samochodu do majątku firmowego, również należy ją uwzględnić przy wycenie. Wartość początkowa samochodu do amortyzacji: zł + 180,50 zł = zł Przykład 3. Przedsiębiorca przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nabył samochód we współwłasności z ojcem (50/50). Dokument zakupu to umowa, zgodnie z którą za samochód zapłacili zł. Po uruchomieniu działalności gospodarczej podatnik chciał wprowadzić pojazd do ewidencji środków trwałych. Jak powinien dokonać wyceny? W takiej sytuacji przedsiębiorca powinien wykonać wycenę w oparciu o udział we współwłasności. Wartość początkowa środka trwałego stanowiącego współwłasność: zł x 50% = zł Przykład. 4. Przedsiębiorca wraz z małżonką (łączy ich wspólność majątkowa) zdecydowali się na zakup samochodu dostawczego. Zakupu dokonali jako osoby prywatne. Zakup został udokumentowany umową kupna-sprzedaży o wartości zł. Po pewnym czasie podjęto decyzję o przekazaniu pojazdu do celów firmowych. Przedsiębiorca w dalszym ciągu posiadał dokument zakupu. Jak ustalić jego wartość początkową? W związku z tym, że przedsiębiorcę i jego żonę łączy wspólność majątkowa, a samochód będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności męża, za wartość początkową środka trwałego może on przyjąć pełną kwotę z dokumentu zakupu - zł Przykład 5. Przedsiębiorca niebędący czynnym podatnikiem VAT postanowił, że we własnym zakresie zbuduje środek trwały. Do budowy środka trwałego zużył materiały, na które otrzymał fakturę od firmy AND: wartość netto: zł podatek VAT 23%: zł wartość brutto: zł Ponadto otrzymał fakturę od firmy DNA za montaż elektryki: wartość netto: zł podatek VAT 23%: 460 zł wartość brutto: zł oraz fakturę za usługi spawalnicze związane z wytworzeniem środka trwałego od firmy ATA: wartość netto: zł podatek VAT 23%: 345 zł wartość brutto: zł Jak ustalić wartość początkową środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie? W tym wypadku przedsiębiorca ustala wartość początkową w oparciu o koszt wytworzenia, czyli w tym wypadku ceny brutto faktur za materiały oraz faktur za usługi: zł + zł + zł = zł
Inwentaryzacja w szerokim znaczeniu to ogół czynności zmierzających do ustalenia rzeczywistego stanu składników majątkowych danej firmy. To też sposób rozliczenia w stosunku do stanu ewidencyjnego w danym czasie. Inwentaryzacja środków trwałych skupia się przede wszystkim na majątku, który ma być wykorzystywany przez firmę
W toku prowadzenia działalności gospodarczej, występują liczne zdarzenia gospodarcze powodujące zmianę wartości składników majątku. Jedne zdarzenia powodują zmianę wyłącznie wartości początkowej inne zarówno wartości jak i wysokości odpisów amortyzacyjnych. Jeszcze inne skutkują zmianą wartości wyłącznie sum odpisów amortyzacyjnych. Kiedy następuje zmiana wartości początkowej środka trwałego? Dowiedz się! Odpisy amortyzacyjne kosztem uzyskania przychodu Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o ustawy o PIT, z wyłączeniem odpisów amortyzacyjnych nie stanowiących zasady wynikające z przytoczonych artykułów 22a-22o ustawy o PIT przewidują, że amortyzacji podlegają: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - które: stanowią własność lub współwłasność podatnika, nabyto lub wytworzono we własnym zakresie, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy Nie od wszystkich składników majątku podatnik dokona odpisów amortyzacyjnych w koszty firmy Od razu należy podkreślić, że niektóre składniki majątku od momentu przyjęcia do używania nie będą podlegać amortyzacji podatkowej, a są nimi: grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu, dzieła sztuki i eksponaty muzealne, wartość firmy, składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia albo zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, w której te składniki były używane) w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności) - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. Pozostałe ustawowe zasady amortyzacji środków trwałych Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku których wartość początkowa nie przekracza zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania a skutkiem tego jest możliwość zaliczenia ich jednorazowo w koszty dyspozycji małego podatnika są także narzędzia amortyzacji jednorazowej używanych i nowych środków trwałych. Zmiana wartości początkowej środka trwałego a obowiązki podatnika Analizując zasady amortyzacji środków trwałych, nabywający je na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podatnik ma obowiązek: dokonać po ich zakupie właściwej klasyfikacji (odnaleźć i przypisać dla niego właściwy numer KŚT), ustalić wartość początkową środka trwałego, określić możliwą (korzystną) metodę amortyzacji, zaewidencjonować w koszty firmy miesięczne odpisy amortyzacyjne. Z kolei w przypadku wykonania w ramach prowadzonej działalności ulepszenia na nabytym lub wytworzonym środku trwałym w postaci adaptacji, rekonstrukcji, przebudowy, rozbudowy czy modernizacji podatnik ma obowiązek: odpowiednio zwiększyć wartość początkową środka trwałego o sumę wykonanych wydatków na ulepszenie, dokonywać miesięcznych odpisów amortyzacyjnych o zwiększonej wysokości. Ponadto w sytuacji trwałej lub czasowej utraty wartości nabytego lub wytworzonego środka trwałego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik ma obowiązek: odpowiednio zmniejszyć wartość początkową środka trwałego w zależności od przyczyny utraty wartości (uszkodzenie czasowe lub trwałe, zmiana przeznaczenia, brak możliwości naprawy czy odtworzenia niektórych funkcji, inne), dokonywać miesięcznych odpisów amortyzacyjnych o zmniejszonej wysokości. Uwaga na minimalny roczny limit kwoty wydatków warunkujący wystąpienie ulepszenie Uwzględniając art. 22g ust. 17 ustawy o PIT należy podkreślić, iż środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy: suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza zł oraz wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Zmiana wartości początkowej środka trwałego a korekta odpisów amortyzacyjnych Uwzględniając wcześniej wymienione podstawowe zasady amortyzacji, zmiana wartości początkowej środka trwałego wiąże się bezpośrednio ze: zmianą wysokości odpisów amortyzacyjnych, skróceniem albo wydłużeniem okresu amortyzacji, korektą odpisów amortyzacyjnych, innymi przypadkami. Oprócz tego zmianie ulegnie wysokość zaliczek na podatek dochodowy za okresy zmian odpisów amortyzacyjnych. Dlatego warto prześledzić kilka praktycznych przypadków obrazujących w jakich okolicznościach mogą wystąpić omawiane zasadą korekty kosztów zgodnie z art 22 ust. 7c ustawy o PIT jest to, że jeżeli pomyłka nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką, wówczas korekty kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Jeżeli podatnik w okresie korekty nie dysponuje kosztami lub ma ich niewystarczającą wysokość, wówczas jest on zobowiązany zwiększyć za dany okres sumę przychodów. Korekty kosztów uzyskania przychodów nie stosuje się jeżeli korekta ta dotyczy: kosztu związanego z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu, cen transferowych. Ponadto korekty kosztów w postaci ich zmniejszenia lub zwiększenia podatnik dokonuje w ostatnim okresie rozliczeniowym przed likwidacją pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, zmianą formy opodatkowania lub zmianą zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów specjalnych produkcji rolnej jeżeli dana korekta nastąpiła po: likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej, zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania, zmianie zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów specjalnych produkcji rolnej. Końcowo należy też zaznaczyć, że powyższej korekty kosztów stosuje się również w odniesieniu do korekty wartości rynkowej składnika majątku, wynikającej z decyzji organu podatkowego. Następuje to w wypadku, gdy organ podatkowy stwierdzi, że wartość składnika majątku określona przez podatnika odbiega od wysokości przyjętej dla celów opodatkowania podatkiem równoważnym do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, ustalonej przez jedno z państw wspólnoty UE, z którego terytorium składnik ten został przeniesiony do Polski.
Dla samochodów osobowych wprowadzonych do środków trwałych przed 1 stycznia 2019 r. o wartości początkowej powyżej 20 tys. euro (limit obowiązujący do końca 2018 r.) system automatycznie zwiększy wartość odpisów amortyzacyjnych księgowanych w kosztach uzyskania przychodu w proporcji do nowo obowiązującego limitu - 150 tys. zł.
Środki trwałe – ustawa o rachunkowości definiuje jako „rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki”. Do środków trwałych zalicza się: nieruchomości (w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budynki, budowle, lokale, obiekty inżynierii lądowej i wodnej, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub mieszkalnego), maszyny, urządzenia techniczne, środki transportu, ulepszenia w obcych środkach trwałych, inwentarz żywy np.: zwierzęta hodowlano-użytkowe. Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) Środek trwały przyjęty do użytkowania należy zaliczyć do właściwej grupy i rodzaju Klasyfikacja Środków Trwałych. W obowiązującej KŚT wyodrębnionych jest 10 jednocyfrowych grup, które następnie dzielą się na podgrupy i rodzaje środków trwałych. Szczegółowa klasyfikacja jest przygotowywana przez Główny Urząd Statystyczny i można ją znaleźć na stronie GUSu. Klasyfikacji wyodrębniono 10 grup środków trwałych, tj.: Grupa 0 – GRUNTY Grupa 1 – BUDYNKI I LOKALE ORAZ SPÓŁDZIELCZE PRAWO DO LOKALU UŻYTKOWEGO I SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU MIESZKALNEGO Grupa 2 – OBIEKTY INŻYNIERII LĄDOWEJ I WODNEJ Grupa 3 – KOTŁY I MASZYNY ENERGETYCZNE Grupa 4 – MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY OGÓLNEGO ZASTOSOWANIA Grupa 5 – MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY SPECJALISTYCZNE Grupa 6 – URZĄDZENIA TECHNICZNE Grupa 7 – ŚRODKI TRANSPORTU Grupa 8 – NARZĘDZIA, PRZYRZĄDY, RUCHOMOŚCI I WYPOSAŻENIE, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE Grupa 9 – INWENTARZ ŻYWY Wartość początkowa środka trwałego Środki trwałe wycenia się według wartości początkowej, którą może być: cena nabycia – w przypadku zakupu środka trwałego koszt wytworzenia – w przypadku wytworzenia środka trwałego przez jednostkę we własnym zakresie; wartość rynkowa – w przypadku nabycia środka trwałego w drodze darowizny lub aportu. Ewidencja środków trwałych na kontach księgi głównej konto „Środki trwałe” służy do ewidencji przychodów i rozchodów środków trwałych oraz do ustalenia wartościowego stanu końcowego środków trwałych. Ewidencja na koncie „Środki trwałe” prowadzona jest w wartości początkowej. konto „Umorzenie środków trwałych” jest to konto korygujące do konta „Środki trwałe”, które służy do ewidencji zużycia ŚT na skutek używania lub upływu czasu. Umorzenie środków trwałych a amortyzacja W związku ze zużyciem środków trwałych mamy do czynienia z dwoma pojęciami: umorzenie i amortyzacja. Umorzeniem nazywamy sukcesywne zmniejszanie wartości początkowej środka trwałego na skutek jego zużycia. Amortyzacja to koszt wynikający ze zużycia środka trwałego. Na dzień bilansowy środki trwałe wycenia się i wykazuje w bilansie według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia bądź wartości przeszacowanej, pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także pomniejsza się o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Przedsiębiorca, zgodnie z ustawą o rachunkowości, jest zobligowany do prowadzenia ksiąg pomocniczych, czyli kont analitycznych dla środków trwałych. W praktyce stosuje się: księgę inwentarzową – wpisuje się do niej chronologicznie środki trwałe przyjęte do użytkowania oraz nadaje się im numer inwentarzowy; tabelę amortyzacyjną – w której ustala się wartość amortyzacji środków trwałych z podziałem na okresy sprawozdawcze; karty szczegółowe środków trwałych – są prowadzone dla każdego środka trwałego z osobna i zawierają wszelkie dane o środku trwałym, jak również informacje opisujące historię użytkowania. Amortyzacja | Ewidencja środków trwałych Strony: 1 2 3 2014-12-27
O rodzaju i ilości posiadanych środków trwałych decyduje sam przedsiębiorca, ale znaczenie ma również profil prowadzonej działalności. W wyniku użytkowania środki trwałe zużywają się i czasami wymagają remontu lub ulepszenia. Definicja ulepszenia znajduje się w ustawie o podatku dochodowym.
Przez ostatnie półtora miesiąca opisywałem na blogu instytucję spółki cywilnej, starając się przedstawić Państwu jej istotę, zasady działania, odpowiedzialność wspólników czy zasady rozliczania obciążenia i rozliczeń podatkowych. Pierwotny plan był taki, że teraz przejdę do spółek prawa handlowego. Jednakże zainspirowany problemem, z jakim ostatnio przyszedł do mnie Klient, chciałbym w tym i dwóch kolejnych wpisach skupić się na czymś zupełnie innym, a mianowicie na podatkowych zagadnieniach związanych z rozliczaniem inwestycji ponoszonych na obcych środkach trwałych. W życiu codziennym, zwłaszcza w stosunkach gospodarczych, bardzo częstą jest sytuacja, w której przedsiębiorca wynajmuje środek trwały – przede wszystkim lokal, w którym prowadzi swoją działalność gospodarczą i ponosi nakłady w celu dostosowania wynajętej nieruchomości do swoich potrzeb. Ponieważ wynajęta rzecz nie stanowi jego własności (przedsiębiorca jest jedynie najemcą, a więc posiadaczem zależnym), to wszelkie remonty, przeróbki czy prace adaptacyjne są dokonywane na rzeczy (środku trwałym) będącym własnością osoby trzeciej (w tym przypadku wynajmującego). W takich sytuacjach pojawiają się zawsze pytania: 1) czy wydatki poniesione na dokonanie tych inwestycji najemca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pomniejszając tym samym swój przychód, a co za tym idzie podatek dochodowy 2) jakie są skutki na gruncie podatku dochodowego i podatku VAT co do tych inwestycji dla najemcy i wynajmującego w razie ustania stosunku najmu, 3) czy naliczony podatek VAT od wydatków poniesionych na dokonanie tych nakładów najemca może użyć do obniżenia kwoty podatku należnego. W niniejszym wpisie skupię się na kwestiach związanych z podatkiem dochodowym przy rozliczaniu poniesionych przez najemcę wydatków na inwestycjach w obcym środku trwałym, a skutki na gruncie podatku dochodowego przy ustaniu stosunku najmu i podatek VAT opiszę w kolejnych publikacjach. Przechodząc do meritum niniejszego wpisu, zacznijmy wpierw od odpowiedzi na dwa pytania: 1) czym są środki trwałe na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku osobowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PiT”) i ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o CiT”), 2) co na gruncie ustawy o PiT i ustawy o CiT należy rozumieć przez inwestycje (nakłady) na obcym środku trwałym. Zgodnie z definicją z art. 22a ust. 1 ustawy o PiT i art. 16a ust. 1 ustawy o CiT: środki trwałe są to rzeczowe składniki majątku przedsiębiorców, których czas użytkowania przewidywany jest na okres dłuższy niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu. Środkami trwałymi są w szczególności budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia czy środki transportu. Z kolei stosownie do art. 4a pkt 1 ustawy o PiT i art. 5a pkt 1 ustawy o CiT inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Art. 3 ust. 1 pkt 16 tej ustawy stanowi, że środkami trwałymi w budowie są zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Inwestycja musi cechować się ulepszeniem środka trwałego, a więc polegać na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji (art. 16g ust. 13 ustawy o CiT i art. 22g ust. 17 ustawy o PiT) – inwestycją (nakładem) na środek trwały nie jest remont, który zawsze jest rozliczany na bieżąco w kosztach, bowiem remont nie prowadzi do ulepszenia rzeczy i zwiększenia jej wartości początkowej. Ustaliwszy więc już czym w ogóle wg ustaw o podatku dochodowym są środki trwałe i inwestycje, mogę teraz udzielić odpowiedzi na zadane powyżej pytanie i potwierdzić, że przedsiębiorcy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na inwestycje na obcym środku trwałym. Sposób odliczenia wydatków poniesionych na te nakłady różni się od wartości tych inwestycji. Jeżeli wydatki na ulepszenie środka trwałego wyniosły mniej niż złotych netto w przypadku czynnych podatników VAT lub brutto w przypadku podatników zwolnionych z tego podatku, to taką inwestycję wrzucamy w koszty jednorazowo, na podstawie wystawionych faktur – będzie to niskocenna inwestycja w obcym środku trwałym. Natomiast gdy koszt ulepszenia środka trwałego będzie równy bądź wyższy niż złotych to nie możemy już tych wydatków zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, ale poniesione nakłady muszą być rozliczane w kosztach uzyskania przychodów poprzez miesięczne odpisy amortyzacyjne wg właściwej stawki od ustalonej ich wartości początkowej. Czym jest amortyzacja? Jest to po prostu stopniowe zmniejszanie się wartości używanych przez przedsiębiorców środków trwałych, dzięki czemu możliwe jest ustalenie ich rzeczywistej wartości z biegiem czasu. Wartość dokonywanych odpisów amortyzacyjnych przedsiębiorca może wrzucić w koszty czyli pomniejszyć swój przychód, a co za tym idzie także podatek dochodowy. Art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o PiT oraz art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CiT wyraźnie wskazują, że: amortyzacji podlegają również niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”. Wobec powyższego wydatki na ulepszenie o wartości co najmniej złotych zwiększające wartość początkową wynajętego środka trwałego podlegają rozliczeniu w kosztach poprzez odpisy amortyzacyjne, tak samo jak odpisy amortyzacyjne samego środka trwałego. Amortyzacji można dokonywać liniowo, także z zastosowaniem indywidualnych stawek, przy czym przypadku indywidualnych stawek w inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat – art. 22i i art. 22j ustawy o PiT i art. 16i i art. 16j ustawy o CiT. Jeżeli więc np. najemca poniósł na wynajętym lokalu, w którym prowadzi działalność gospodarczą, wydatki na jego ulepszenie o wartości równej bądź wyższej niż złotych to wydatki te może we własnym zakresie wrzucić do kosztów uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne, a stawka amortyzacji i jej czas powinien być zasadniczo taki sam jak stawka amortyzacji i jej czas dla danego środka trwałego, chyba że przedsiębiorca zastosuje indywidualna stawkę amortyzacji. W razie wszelkich Państwa pytań bądź wątpliwości do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na inwestycje w obcych środkach trwałych czy stawek amortyzacyjnych, zapraszam do kontaktu:).
Rozwiązanie tej kwestii można znaleźć w art. 26 u. 3 ustawy o rachunkowości: „Inwentaryzacją drogą spisu z natury obejmuje się również znajdujące się w jednostce składniki aktywów, będące własnością innych jednostek, powierzone jej do sprzedaży, przechowania, przetwarzania lub używania, powiadamiając te jednostki o
Przedsiębiorcy często do prowadzonej działalności gospodarczej zakupują różne dobra, które wchodzą w skład ich majątku. Takie składniki ujmują w ewidencji środków trwałych. Do prowadzenia ewidencji zobowiązany jest przedsiębiorca, który prowadzi książkę przychodów i rozchodów (KPiR) oraz wykorzystuje w działalności środki trwałe. Na skróty Co to jest środek trwały?Niskocenne środki trwałeUlepszenie środka trwałegoCo to jest wartość początkowa środka trwałego? Co to jest środek trwały? Przepisy ustawy o PIT zawierają regulacje dotyczące środków trwałych. Za środek trwały uważa się towary będące własnością lub współwłasnością podatnika, które zostały przez niego nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, które są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania. Należą do nich: budowle budynki oraz lokale będące odrębną własnością maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty, których przewidywany czas użytkowania w firmie powinien być dłuższy niż 1 rok. Podatnik musi też wykorzystywać je w prowadzonej działalności gospodarczej lub może je oddać do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy bądź umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT. Środki trwałe ujmuje się w ewidencji środków trwałych. Niskocenne środki trwałe Wartość niektórych środków trwałych nie przekracza 10 000 zł netto (vatowcy) lub brutto (nievatowcy). Mówimy wtedy o środku trwałym o niskiej wartości. Taki składnik majątku może być bezpośrednio zaliczony do kosztów. Podatnik nie ma obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych. Ulepszenie środka trwałego Jeżeli suma kosztów poniesionych na udoskonalenie środka trwałego w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł, to mówimy, że środki trwałe zostały ulepszone. Ulepszenie to rozbudowa, rekonstrukcja lub adaptacja. Wydatki poniesione na udoskonalenie powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania. Zmiany wartości w ewidencji należy dokonać począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ulepszenie miało miejsce. Wartość początkową ulepszonego środka trwałego należy powiększyć o sumę kosztów poniesionych na jego ulepszenie, do których zalicza się zakup elementów składowych lub peryferyjnych, gdzie cena jednostkowa nabycia jest wyższa niż 10 000 zł. Co to jest wartość początkowa środka trwałego? Pierwszą czynnością po zakupie środka trwałego jaką należy wykonać przed ujęciem go w ewidencji środków trwałych i poddaniu amortyzacji jest ustalenie jego wartości początkowej, czyli ceny zakupu powiększonej o koszty uzyskania danego środka. Zalicza się do nich koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia, opłat notarialnych, skarbowych oraz innych, odsetek, prowizji, które pomniejsza się o należny podatek VAT. Podatek niepodlegający odliczeniu powiększa wartość początkową środka trwałego. Przy imporcie do ceny nabycia wlicza się cło i podatek akcyzowy liczony od przywozu składników majątku. W przypadku środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie wartością początkową będzie suma wszystkich kosztów poniesionych podczas wytworzenia środka, jak: wynagrodzenie pracowników, koszty nabycia składników, koszty skorzystania z obcych usług oraz inne koszty, które mogą zostać zaliczone do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztów tych nie jest wliczana wartość pracy własnej przedsiębiorcy, jego współmałżonka oraz nastoletnich dzieci, a także wydatków ogólnych zarządu. Przedsiębiorca może też stać się właścicielem środka trwałego w wyniku spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób. W związku z tym, że w przypadkach tych trudno jest określić wartość początkową, to możliwa jest wycena polegająca na porównaniu podobnych aktywów z wartością rynkową. W ostateczności, wartość rynkową może ustalić biegły rzeczoznawca. Oddzielenie części składowej od środka trwałego Jeżeli dojdzie do trwałego oddzielenia części składowej lub peryferyjnej od środka trwałego, to wtedy wartość początkową danego środka trwałego należy pomniejszyć o różnicę pomiędzy ceną nabycia oddzielonego składnika, a przypadającą na ten składnik sumą odpisów amortyzacyjnych w dotychczasowym okresie. Amortyzacji od nowej wartości początkowej należy dokonywać począwszy od następnego miesiąca po odłączeniu. Do trwałego odłączenia będzie dochodziło zawsze wtedy, kiedy odłączona część będzie składnikiem konstrukcji środka trwałego lub będzie elementem potrzebnym do pełnego korzystania z danego urządzenia. Kiedy występuje obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych? W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 roku w sprawie prowadzenia podatkowej książki przychodów i rozchodów znajduje się zapis wskazujący na obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych. Podmioty wymienione w par. 5 tego rozporządzenia, które zobowiązane są do prowadzenia księgi przychodów i rozchodów mają obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Należą do nich: osoby fizyczne przedsiębiorstwa w spadku spółki cywilne osób fizycznych spółki jawne osób fizycznych spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą. Powyższym obowiązkiem objęte są również podmioty rozliczające się na podstawie ryczałtu. Prowadzenie ewidencji środków trwałych jest konieczne ze względu na fakt zaliczania amortyzacji do kosztów działalności. Jeżeli przedsiębiorca nie będzie prowadził ewidencji, to wówczas odpisy amortyzacyjne nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dane jakie powinny znaleźć się w ewidencji środków trwałych Przepisy nie przewidują określonego wzoru jaki miałby obowiązywać wg, którego powinna być prowadzona ewidencja środków trwałych, dlatego nie będzie błędem, jeżeli ewidencja będzie miała formę dokumentu prowadzonego ręcznie. Najważniejsze, aby ewidencja zawierała przynajmniej elementy wymienione poniżej, takie jak: liczba porządkowa data nabycia data przyjęcia do używania określenie dokumentu nabycia określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej symbol KŚT wartość początkową stawkę amortyzacyjną kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy oraz narastająco za okres dokonywania odpisów, również wtedy, kiedy składnik majątku był już kiedyś wprowadzony do ewidencji, a następnie został z niej wykreślony i ponownie wprowadzony zaktualizowaną wartość początkową zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową datę likwidacji oraz jej przyczynę lub datę zbycia. Ewidencja środków trwałych – ujęcie środka trwałego i poprawa danych Do ewidencji środków trwałych wpisuje się środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne najpóźniej w miesiącu, w którym zostały przekazane do używania. Data zakupu nie musi być taka sama jak data przyjęcia do użytkowania. Z reguły data nabycia to ta, która widnieje na fakturze lub innym dokumencie zakupu (rachunek lub umowa przenosząca prawo własności). Daty te będą rożne także w sytuacji, kiedy składnik majątku w dniu nabycia nie był zdatny do używania, ponieważ nie był sprawny i należało go naprawić. O rozpoczęciu amortyzacji decyduje data przyjęcia środka do używania. Składniki majątku ujmuje się w ewidencji środków trwałych na podstawie dokumentów, z których można określić wartość początkową składnika majątku. Czasami ewidencja wymaga dokonania w niej poprawek. Obowiązujące przepisy nie określają zasad poprawiania błędów w ewidencji. Jeżeli przedsiębiorca będzie chciał z jakiegoś powodu dokonać korekty wpisu, to najprostszym sposobem będzie skreślenie obecnej treści i wpisanie nowej, z zastrzeżeniem, że błędny zapis musi być czytelny, a poprawka opatrzona podpisem z datą jej dokonania. Taka forma uznawana jest za środków trwałych w programie FakturaXL Ewidencję środków trwałych można znaleźć w dziale Raporty. Program pozwala na dodawanie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są automatycznie rozliczane wg jednej z wybranych metod są metody amortyzacji: amortyzacja liniowa amortyzacja jednorazowa amortyzacja indywidualna amortyzacja dygresywna Wprowadzone środki trwałe można następnie wydrukować na drukach: Zestawienie środków trwałych, Miesięczna Amortyzacja oraz Plan Amortyzacji Środków Ewidencji środków trwałych w programie FakturaXL pozwala na automatyczne rozliczanie kosztów amortyzacji w Księdze Przychodów i Rozchodów. Data publikacji: 2022-07-14, autor: FakturaXL
Środki trwałe to majątek firmy (rzeczy), które spełniają poniższe kryteria: ich przewidywany czas użytkowania przekracza jeden rok są kompletne i zdatne do użytku Przykłady środków trwałych: samochód, budynek, maszyna, komputer Środkami trwałymi nie są towary handlowe ani materiały wykorzystywane do świadczenia usług. Amortyzacja Środki trwałe nie są księgowane bezpośrednio w koszty, lecz amortyzowane. Polega to na stopniowym zaliczaniu w koszty „fragmentu” środka trwałego (umarzaniu), aż do momentu gdy wartość kosztów osiągnie wartość środka trwałego. Amortyzacja uwzględnia zmniejszanie się wartości rzeczy w czasie. Długość okresu amortyzacji w prawie podatkowym określona jest poprzez klasyfikację środków trwałych. Podane w niej wartości procentowe określają jaka wartość środka trwałego umorzeniu w ciągu roku. Przykładowo 20% oznacza, że każdego roku przez kolejne 5 lat 1/5 wartości początkowej środka trwałego stanie się kosztem. Stawki amortyzacji podatkowej są określone ustawowo, jednak mogą być w pewnym zakresie zmieniane, np. w odniesieniu do rzeczy używanych lub podlegających szybszemu zniszczeniu. Metody amortyzacji Istnieje kilka metod amortyzacji. Najczęściej chyba stosowaną jest metoda liniowa, polegająca na tym, że odpisy amortyzacyjne są równe w każdym miesiącu. Limity Środki trwałe do zł nie muszą być amortyzowane, ale bezpośrednio zaliczone do kosztów. Środki trwałe, fabrycznie nowe, należące do grup 3-6 i 8 klasyfikacji środków trwałych mogą być zaliczane bezpośrednio do kosztów do kwoty Nadwyżka nad tą kwotę będzie podlegała amortyzacji. Limit jest limitem rocznym dla wszystkich środków trwałych. Samochody osobowe podlegają amortyzacji do kwoty Nadwyżka nad tę kwotę np. w przypadku zakupu droższego auta nie stanowi kosztu podatkowego. Początek i koniec amortyzacji Środek trwały amortyzuje się od miesiąca następnego po przekazaniu go do użytkowania i kończy po odpisaniu całości amortyzacji. W przypadku sprzedaży środka trwałego pozostała niezamortyzowana część jest jednorazowo księgowana w koszty. Tomasz Smolarek Księgowy, informatyk, logistyk, fotograf i podróżnik. Twierdzi, że zostało jeszcze tyle fantastycznych miejsc do zobaczenia!
Prawodawca określił, że w jednym roku podatkowym podatnik ma prawo dokonać jednorazowej amortyzacji fabrycznie nowych środków trwałych do kwoty maksymalnie 100.000 zł. Oznacza to, ze podatnik, który zakupi fabrycznie nowy środek trwały o wartości początkowej przekraczającej kwotę 100.000 zł, wtedy w danym roku nie dokonuje
Wartość składników majątku będących środkami trwałymi może ulec zmianie. Może ona nastąpić w drodze ulepszenia lub odłączenie części składowej lub peryferyjnej. UlepszenieJeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł, i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich serwis Urząd skarbowyOdłączenie części składowej lub peryferyjnejW razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części składowej lub peryferyjnej, wartość początkową tego środka zmniejsza się, od następnego miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia (kosztem wytworzenia) odłączonej części a przypadającą na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów amortyzacyjnych, obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka odłączona część zostanie następnie przyłączona do innego środka trwałego, w miesiącu połączenia zwiększa się wartość początkową tego (innego) środka o różnicę wyliczoną na wyżej określonych serwis PITArtykuł jest fragmentem książki Jak prowadzić księgę przychodów i rozchodów autorstwa Romualda Gabrysza. Wydawnictwo Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE KŚT (klasyfikacja środków trwałych) dla laptopa to 487, czyli zespoły komputerowe. Amortyzacja laptopa metodą liniową. Podstawową metodą amortyzacji środków jest metoda liniowa. Wówczas dla środków trwałych stosuje się stawkę amortyzacyjną wynikającą z klasyfikacji środków trwałych oraz wykazu stanowiącego załącznik doZ początkiem 2018 roku zmienił się limit wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych umożliwiający jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów z dotychczasowego limitu 3 500 zł do 10 000 zł (u płatnika VAT jest to wartość netto, dla firmy zwolnionej z VAT brutto). Ulepszenie środka trwałego – omówione zagadnienia: 1. Czym jest ulepszenie środka trwałego? 2. Przepisy przejściowe 3. Zmiany w rozliczeniu ulepszeń środków trwałych od 2019< 4. Korzyści dla przedsiębiorców Czym jest ulepszenie? Ulepszenie środka trwałego polega na dokonywaniu nakładów, które powodują wzrost jego wartości użytkowej. W praktyce przyjmuje się, że za ulepszenie należy uznać prace o charakterze: przebudowy – to zmiana istniejącego stanu środków trwałych na inny, rozbudowy – to powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, rekonstrukcji – to odtworzenie zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych, adaptacji – to przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż wskazywało jego pierwotne przeznaczenie, albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, modernizacji – to unowocześnienie środków trwałych. Biuro Rachunkowe – dedykowana księgowa Przepisy przejściowe Wprowadzone zmiany spowodowały jednak problem w rozliczeniu ulepszeń w środkach trwałych, gdy z początkiem 2018 roku weszła w życie nowelizacja ustaw o podatku dochodowym. Dotychczasowy przepis przejściowy prowadził do tego, że ulepszenie środka trwałego przyjętego do używania przed 1 stycznia 2018 r. było rozpatrywane według uprzednio obowiązującego, niższego limitu. Dla środków trwałych wprowadzonych do ewidencji przed 2018, bezpośrednio w koszty zaliczone mogą zostać tylko ulepszenia do kwoty 3 500 zł. Jeżeli przyjęcie do ewidencji środków trwałych nastąpiło w 2018, jednorazowe zaliczenie ulepszenia do kosztów obejmuje wydatki do kwoty już po zmianie, czyli 10 000 zł. Księgowość Internetowa – 30 dni za darmo Przykład: Przedsiębiorca ponosząc w 2018 r. wydatek w kwocie zł na modernizację maszyny przyjętej do rejestru środków trwałych przed 1 stycznia 2018 r., musiał zastosować uregulowania obowiązujące w 2017 r. i o wartość poniesionych na ten cel nakładów zwiększyć jego wartość początkową. Z kolei gdy takich samych nakładów dokonał na środek trwały przyjęty do używania w 2018 r., obowiązywał go nowy limit ulepszenia, co oznaczało, że ich wartością obciążał bezpośrednio koszty podatkowe. ▲ wróć na początek Zmiany w rozliczeniu ulepszeń środków trwałych od 2019 Od 2019 następuje zmiana powyższych regulacji. Dzięki tej modyfikacji ujednolicone zostały zasady podatkowego traktowania ulepszeń składników majątku trwałego niezależnie od daty przyjęcia ich do używania – istotny jest tu wyłącznie moment dokonania samego ulepszenia. W efekcie przedsiębiorcy, którzy po 31 grudnia 2017 r. dokonali lub dokonają nakładów o wartości nieprzekraczającej zł na ulepszenie środka trwałego, wydatki na takie ulepszenie mają prawo zaliczać bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Firmy, które w trakcie 2018 r. stosowały obowiązujące w tym czasie uregulowania, będą mogły skorzystać z nowych rozwiązań także za ten rok poprzez dokonanie odpowiednich korekt. Takie stanowisko potwierdziła Krajowa Informacja Skarbowa. W uzasadnieniu do projektu wskazano, że celem zmiany jest możliwość stosowania wtakiej sytuacji korzystniejszego dla podatników, wyższego limitu. Program do faktur – Darmowe konto Korzyści dla przedsiębiorców Wprowadzona nowelizacja jest niewątpliwie bardzo korzystna. Pozwala na jednorazowe rozliczenie większej kwoty w kosztach uzyskania przychodów. Jest także znacznym uproszczeniem w prowadzonych ewidencjach księgowych. Dzięki ujednoliceniu limitu kwoty ulepszenia bez względu na rok przyjęcia środka trwałego do używania nie będzie konieczności zmiany wartości początkowej. Ułatwia to również amortyzację tych składników majątku, które są amortyzowane przez długi okres, lat. Dzięki temu, w przypadku poniesienia wydatku na ulepszenie nie będzie konieczności sprawdzania, w którym dokładnie roku dany środek trwały został przyjęty do używania. ▲ wróć na początek UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony.
Do wartości początkowej środka trwałego nie zalicza się kosztów, które nie są związane przyczynowo - skutkowo z pozyskaniem środka trwałego (np. opłat o charakterze sankcji; kosztów ponoszonych przez jednostkę niezależnie od pozyskania środka trwałego). W szczególności do wartości początkowej środka trwałego nie zalicza się: Często okazuje się, że wartość bilansowa posiadanych, regularnie amortyzowanych środków trwałych jest dużo niższa niż ich aktualna wartość rynkowa. Dlatego szczególnie przy wycenie bilansowej spółki zastanawiają się, czy mogą dokonać aktualizacji wyceny tych środków, korzystając z przepisów art. 10 ust. 3. Ustawa o rachunkowości zezwala na dokonanie przeszacowania (aktualizacji) środków trwałych tylko na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z art. 31 ust. 3 wartość początkowa i dotychczas dokonane od środków trwałych odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe mogą, na podstawie odrębnych przepisów, ulegać aktualizacji wyceny. Ustalona w wyniku aktualizacji wyceny wartość księgowa netto środka trwałego nie powinna być wyższa od wartości godziwej, której odpisanie w przewidywanym okresie jego użyteczności jest ekonomicznie „odrębne przepisy” dla aktualizacji środków trwałych ustawa o rachunkowości rozumie ustawy podatkowe. Przepisy te stanowią delegację dla Ministra Finansów do określenia w drodze rozporządzenia trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych. Ostatnia aktualizacja miała miejsce w 1995 r. Od tego czasu nie wydano takiego z tego, że zgodnie z ustawą nie można przeprowadzać aktualizacji wyceny środków trwałych, nawet gdyby wartość rynkowa była dużo wyższa niż wartość księgowa. Szczególnie dotyczy to środków trwałych w dużej mierze zamortyzowanych, których ceny rynkowe znacznie rosną, czy środków trwałych, których elementy wymieniono, ale nie można było uznać tej czynności za określenia wartości godziwejWartość godziwa to kwota, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony na warunkach transakcji rynkowej pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą w MSR-ach pokreślono, że wartość godziwa to wartość ustalona na warunkach transakcji to zagadnienie reguluje MSR nr 16 - „Rzeczowe aktywa trwałe”. W myśl standardu jednostka powinna dokonać wyboru zasady (polityki) rachunkowości dotyczącej sposobu wyceny opartego albo na koszcie historycznym, albo na wartości przeszacowanej. Wybraną zasadę stosuje się do całej grupy rzeczowych aktywów oparty na cenie nabycia lub koszcie wytworzeniaPrzy stosowaniu modelu opartego na cenie nabycia lub koszcie wytworzenia po początkowym ujęciu składnika rzeczowych aktywów trwałych należy wykazywać go według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonego o zakumulowaną amortyzację oraz o zakumulowane odpisy aktualizujące z tytułu utraty oparty na wartości przeszacowanejJeżeli jednostka decyduje się na stosowanie modelu opartego na wartości przeszacowanej, wówczas po początkowym ujęciu składnika rzeczowych aktywów trwałych, których wartość godziwą można wiarygodnie ustalić, wykazuje się go w wartości przeszacowanej. Wartość ta stanowi wartość godziwą na dzień przeszacowania, pomniejszoną o kwotę późniejszej zakumulowanej amortyzacji i późniejszych zakumulowanych odpisów aktualizujących z tytułu utraty wartości. Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 16 wymaga, aby przeszacowania były przeprowadzane na tyle regularnie, aby wartość bilansowa nie różniła się w sposób istotny od wartości, która zostałaby ustalona z zastosowaniem wartości godziwej na dzień skutków wyceny w wartości godziwej w księgachUjęcie różnicy wyceny zostało podobnie uregulowane przez ustawę i MSR nr z ustawą powstałą na skutek aktualizacji wyceny różnicę wartości netto środków trwałych, o której mowa w ust. 3, odnosi się na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Różnica ta nie może być przeznaczona do podziału. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny podlega zmniejszeniu o różnicę z aktualizacji wyceny uprzednio zaktualizowanych zbywanych lub zlikwidowanych środków trwałych. Różnica ta wpływa na kapitał (fundusz) zapasowy lub inny o podobnym charakterze, o ile odrębne przepisy nie stanowią regulacji MSR nr 16, jeżeli wartość bilansowa składnika aktywów wzrosła na skutek przeszacowania, zwiększenie należy zaliczyć bezpośrednio do kapitału własnego jako nadwyżkę z przeszacowania. Jednak zwiększenie wartości wynikające z przeszacowania zostanie ujęte jako przychód w takim zakresie, w jakim odwraca ono zmniejszenie wartości z tytułu przeszacowania tego samego składnika aktywów, które poprzednio ujęto jako projekcie zmiany ustawy o rachunkowości do art. 8 dodaje się nowy ustęp dotyczący zaprzestania stosowania MSR, tj. powrót do ponownego stosowania ustawy. Ten przepis będzie miał zastosowanie w przypadku odwrócenia przeszacowania środków trwałych - zgodnie z MSR nr 16.„W przypadku zmian zasad (polityki) rachunkowości, spowodowanych zaprzestaniem stosowania MSR przy sporządzaniu sprawozdań finansowych przez jednostki, o których mowa w art. 45 ust. 1a i 1b, skutki finansowe przejścia na zasady (politykę) rachunkowości określone w ustawie odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako zysk (stratę) z lat ubiegłych, a jeżeli skutki przeszacowania aktywów dokonanego zgodnie z MSR rozliczono z kapitałem (funduszem) z aktualizacji wyceny - jako zmianę stanu tego kapitału (funduszu)”.PrzykładWartość początkowa środka trwałego wynosi 10 000 zł, a dotychczasowe umorzenie to 4000 zł. Współczynnik aktualizacji - 1,6. Wartość godziwą na podstawie ekspertyzy rzeczoznawcy ustalono na 9900 IPonieważ nie było rozporządzenia MF nakazującego przeszacowanie, w tym przypadku - zgodnie z ustawą o rachunkowości - nie można zwiększyć wartości środka wartość bilansowa wyniesie: 10 000 zł - 4000 zł = 6000 Aktywa trwałeII. Rzeczowe aktywa trwałe 6 000Wariant IIZgodnie z rozporządzeniem MF może nastąpić aktualizacja. Współczynnik aktualizacji ustalono na 1, aktualizacja wartości początkowej: 10 000 zł x 1,6 = 16 000 zł,- aktualizacja dotychczasowego umorzenia: 4000 zł x 1,6 = 6400 tym przypadku należy podnieść wartość początkową środka trwałego o 6000 zł, umorzenie o 2400 zł i utworzyć kapitał z aktualizacji wyceny w wysokości 3600 zł. Wartość bilansowa tego środka trwałego wyniesie: 16 000 zł - 6400 zł = 9600 księgowa1. Zwiększenie wartości początkowej do 16 000 zł:Wn „Środki trwałe” 6 0002. Zwiększenie umorzenia o 2400 zł (6400 zł - 4000 zł):Ma „Umorzenie środków trwałych” 2 4003. Zwiększenie wartości netto o: 6000 zł - 2400 zł = 3600 zł:Ma „Kapitał z aktualizacji wyceny” 3 600BilansAktywaA. Aktywa trwałeII. Rzeczowe aktywa trwałe 9 600PasywaB. Kapitały własneV. Kapitał z aktualizacji wyceny 3 600Wariant III - rozwiązanie według MSR nr 16- Model oparty na cenie nabyciaW tym przypadku należy wycenić środek trwały według ceny nabycia pomniejszonej o zakumulowaną amortyzację. Ten model nie przewiduje zwiększenia wartości środka bilansowa wynosi: 10 000 zł - 4000 zł = 6000 Aktywa trwałeII. Rzeczowe aktywa trwałe 6 000Wariant IV - rozwiązanie według MSR nr 16- Model oparty na wartości przeszacowanejW tym przypadku trzeba podnieść wartość środka trwałego do wartości godziwej ustalonej na 9900 zł. Zwiększa się zarówno wartość początkowa, jak i dotychczasowe następuje zgodnie z wzorem:Współczynnik aktualizacji = 9900 zł : (10 000 zł - 4000 zł) = 9900 zł : 6000 zł = 1,65- aktualizacja wartości początkowej: 10 000 zł × 1,65 = 16 500 zł,- aktualizacja dotychczasowego umorzenia: 4000 zł × 1,65 = 6600 tym przypadku należy podnieść wartość początkową środka trwałego o 6500 zł, umorzenie o 2600 zł i utworzyć kapitał z aktualizacji wyceny w wysokości 3900 zł. Wartość bilansowa tego środka trwałego wyniesie: 16 500 zł - 6600 zł = 9900 księgowa1. Zwiększenie wartości początkowej do 16 500 zł:Wn „Środki trwałe” 6 5002. Zwiększenie umorzenia o 2600 zł (6600 zł - 4000 zł):Ma „Umorzenie środków trwałych” 2 6003. Zwiększenie wartości netto o: 6500 zł - 2600 zł = 3900 złMa „Kapitał z aktualizacji wyceny” 3 900BilansAktywaA. Aktywa trwałeII. Rzeczowe aktywa trwałe 9 900PasywaB. Kapitały własneV. Kapitał z aktualizacji wyceny 3 900- art. 28 ust. 6, art. 31 ust. 3 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2002 r. Nr 76, poz. 694; z 2006 r. Nr 208, poz. 1540- § 29-42 MSR nr 16 - „Rzeczowe aktywa trwałe”dr Anna Bagieńskaadiunkt w Katedrze Finansów i Rachunkowości Politechniki Białostockiej Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych albo wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, którzy przenoszą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składniki majątku, o których mowa w art. 30da ust. 2 i art. 30dh ust. 3 Amortyzacja podatkowa to bardzo opłacalna dla podatnika forma zaoszczędzenia pieniędzy. Jak wiadomo, praktycznie wszystkie środki trwałe prędzej czy później ulegają zniszczeniu. Dlatego też, w momencie ich zakupu, dobrze jest ustalić koszt ich zużycia w czasie. Amortyzacja polega na systematycznym odpisywaniu umówionej kwoty w koszty firmy, aż do całkowitego zużycia środka trwałego. Poznaj metody amortyzacji środków się trzy metody amortyzacji środków trwałych:metodę liniową,metodę degresywną (malejącego salda),metodę z nich ma swoje wady i zalety, więc dobrze jest je dokładnie poznać, zanim podatnik zdecyduje się na konkretną metodę – ponieważ raz wybranej metody co do zasady już nie można środków trwałych - metoda liniowaAmortyzacja metodą liniową jest najpopularniejszą i uznawaną za najprostszą metodę amortyzacji środków trwałych. W tej sytuacji podatnik zakłada, że zużywanie się środka trwałego będzie równomierne przez cały okres jego użytkowania. Wówczas odpisy amortyzacyjne ustala się zgodnie ze stawkami amortyzacyjnymi zawartymi w załączniku nr 1 ustawy PIT oraz CIT, a te ustalane są w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych (KŚT). W metodzie liniowej koszty amortyzacji każdy podatnik wylicza indywidualnie. Jeżeli chce wiedzieć, ile wyniesie roczna kwota amortyzacji, musi zastosować się do poniższego wzoru:WARTOŚĆ ŚRODKA TRWAŁEGO x USTALONA PROCENTOWO ROCZNA STAWKA AMORTYZACJINatomiast jeżeli interesuje go kwota miesięcznej kwoty amortyzacji, wystarczy otrzymany wynik podzielić przez 12, czyli liczbę miesięcy w XYZ w czerwcu 2022 zakupiła maszynę do robót budowlanych o wartości 450 000 zł, która została zakwalifikowana do środków trwałych przedsiębiorstwa. Podatnik wybrał liniową metodę amortyzacji. Stawka amortyzacji zgodnie z wykazem wynosi 20%.wartość amortyzacji rocznej - 450 000 x 20% = 90 000 złwartość amortyzacji miesięcznej - 90 000:12 = 7 500 złFirma XYZ dokona następujących odpisów amortyzacyjnych:za lipiec 2022 - grudzień 2022 (6 miesięcy) - 7 500 x 6 = 45 000 złrok 2023 - 90 000 złrok 2024 - 90 000 złrok 2025 - 90 000 złrok 2026 - 90 000 złw roku 2027 do amortyzacji pozostanie 37 500 zł. Wartość amortyzacji miesięcznej wynosi 7 500 zł zatem:45000,00 zł : 7500 zł = 6 - miesięcy amortyzacji w 2027 rokuAmortyzacja zakończy się w czerwcu 2027 roku. Co ciekawe, podatnicy amortyzujący środek trwały metodą liniową, mogą w trakcie obniżyć stawkę amortyzacji. Jej zmiana może być dokonywana wielokrotnie, a przepisy nie określają poziomu, do jakiego można obniżyć stopę amortyzacyjną. Amortyzacja środków trwałych - metoda liniowa indywidualnaPodatnik może ustalić stawkę indywidualnie, w przypadku kiedy nabyte środki trwałe są używane lub ulepszone. Jednak ma prawo to zrobić tylko w przypadku, kiedy środki trwałe wprowadzane są do ewidencji przedsiębiorstwa po raz takich sytuacjach poszczególne kategorie środków trwałych muszą posiadać minimalne okresy amortyzacji. Poniżej przedstawiamy grup 3-6 oraz 8 KŚT:24 miesiące - gdy wartość początkowa jest mniejsza, niż zł,36 miesięcy - gdy wartość początkowa jest większa niż 25 tys. złotych, ale mniejsza bądź równa 50 tys. zł,60 miesięcy - w pozostałych przypadkach;dla środków transportu:30 miesięcydla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5%:40 lat - pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji ŚT oraz WNiP prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat dla pozostałych budynków (lokali) i budowli,10 lat (z wyjątkiem trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych, dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata).Dodatkowo, podatnik musi udowodnić, że środek trwały nabyty przez niego jest używany co najmniej:6 miesięcy - w przypadku środków trwałych z grup 3-6 oraz 8, a także w przypadku środków transportu60 miesięcy - w przypadku budynków i budowli, wymienionych w art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy PIT oraz art. 16j ust. 1 pkt 3 ustawy CITNatomiast, aby środek ulepszony został za taki uznany, ulepszenie to musi stanowić:20% wartości początkowej - w stosunku do środków trwałych zaliczanych do grupy 3-6 i 8 KŚT oraz środków transportu30% wartości początkowej - w stosunku do budynków i budowliAmortyzacja środków trwałych - metoda liniowa przyspieszonaW wyjątkowych przypadkach stawki amortyzacyjne, które są podane w Wykazie stawek, mogą zostać odpowiednio powiększone. Dotyczy to środków trwałych, które są wykorzystywane w sposób szczególny. Dla wybranych środków trwałych stosuje się konkretny współczynnik, który wystarczy pomnożyć przez stawkę amortyzacyjną tego środka trwałego:1,2 - dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych,1,4 - dla budynków i budowli używanych w warunkach złych,1,4 - dla maszyn, urządzeń i środków transportu (z wyjątkiem morskiego taboru pływającego) używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej,2,0 - dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 KŚT poddanych szybkiemu postępowi ustalenia dotyczące podwyższenia stawki amortyzacyjnej można znaleźć w ustawach PIT (art. 22i ust. 2-7) i CIT (16i ust. 2-7).Amortyzacja środków trwałych - metoda degresywnaAby skorzystać z tej metody amortyzacji, środki trwałe podatnika muszą być maszynami i urządzeniami zaliczającymi się do grup: 3-6 i 8 KŚT. Metoda degresywna dotyczy także wszystkich środków transportu, oprócz samochodów degresywna jest drugą co do popularności metodą amortyzacyjną, wybieraną przez podatników. W tym przypadku wartość amortyzacji zmienia się, ponieważ wydajność środka trwałego spada wraz z czasem jego użytkowania. Dlatego, jeżeli przedsiębiorca chce równomiernie przyjmować koszty na wszystkie zrobione produkty, powinien przyjąć malejącą stawkę amortyzacyjną. Przez pierwszy rok korzystania z amortyzacji degresywnej stosuje się stawkę podaną w Wykazie, jednak pomnożoną o współczynnik (maksymalnie 2,0).Chcąc wyliczyć stawkę na kolejny rok podatkowy, przedsiębiorca odejmuje zgromadzone wpisy amortyzacyjne od kwoty netto używanego środka trwałego. Jednak z tej metody nie można korzystać w nieskończoność. Podatnik musi zmienić metodę na liniową w momencie, kiedy wartość rocznego odpisu okaże się niższa od wartości rocznego odpisu w przypadku metody z metody degresywnej na liniową odbywa się z początkiem nowego roku podatkowego. Dlatego też przedsiębiorca, pod koniec roku powinien obliczyć wartość rocznego odpisu w metodzie degresywnej i porównać ją z wartością, jaką otrzyma przy metodzie XYZ w styczniu 2022 r. zakupiła maszynę do robót budowlanych o wartości 450 000 zł, która w tym samym miesiącu została przyjęta do ewidencji środków trwałych. Ze względu, że jest to urządzenie z 5 grupy KŚT firma skorzystała z degresywnej metody amortyzacji. Podatnik skorzystał ze współczynnika 2,0. Stawka z Wykazu wynosi 20% zatem stawka podwyższona - 40%.Zostaną dokonane następujące odpisy amortyzacyjne:rok 2022podstawa obliczenia stawki: 450 000 złodpis roczny: 450 000 x 40% = 180 000 złodpis miesięczny 180 000 zł : 12 miesięcy = 15 000 złze względu iż amortyzację rozpoczynamy w lutym:w 2022 r. dokonamy 11 miesięcznych odpisów amortyzujących: 15 000 zł x 11 miesięcy = 165 000 złrok 2023podstawa obliczenia stawki 450 000 zł - 165 000 zł = 285 000 złodpis roczny: 285 000 zł x 40% = 114 000 złodpis miesięczny: 9500,00 złrok 2024podstawa obliczenia stawki (450 000 zł - 165 000 zł - 114 000 zł) = 171 000 złodpis roczny: 171 000 x 0,4 = 68 400 ---> odpis niższy niż w przypadku amortyzacji metodą liniową*OD 2024 r. NALEŻY ROZPOCZĄĆ AMORTYZACJĘ METODĄ LINIOWĄmetoda linowado zamortyzowania pozostało 171 000 złodpis roczny: 90 000 złodpis miesięczny: 7 500 złrok 2025do zamortyzowania pozostało 81 000 złostatni odpis amortyzujący wystąpi w listopadzie 2022 - październik: 7 500 x 10 m-cy = 75 000 złdo amortyzacji pozostanie 6000 złlistopad - 6000 zł* wartość rocznego odpisu amortyzującego zgodnie z metodą liniową: 90 000 zł Jednorazowa amortyzacja środków trwałychJednorazowa amortyzacja możliwa jest w przypadku środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł (do końca 2017 roku limit ten wynosił 3500 zł). Innym rodzajem preferencji jest jednorazowa amortyzacja fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 oraz 8 KŚT (a więc bez samochodów).Limit jednorazowej amortyzacji z której może skorzystać każdy przedsiębiorca wynosi w danym roku 100 000 zł. Jednak aby tego dokonać należy spełnić dodatkowe warunki. Prawo do jednorazowej amortyzacji przy zakupie nowych fabrycznie środków trwałych przysługuje pod warunkiem, że:1) wartość początkowa jednego środka trwałego, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej zł lub2) łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza sposobem na jednorazową amortyzację, również dotyczącą sprzętów o wartości powyżej 10 000 zł jest skorzystanie z pomocy de minimis. Można tego dokonać jeżeli środki trwałe zaliczają się do grupy 3-8 KŚT, nie wliczając samochodów amortyzacja w ramach pomocy de minimis środków trwałych to oferta dla tzw. małych podatników oraz przedsiębiorców, którzy w danym roku dopiero rozpoczęli działalność gospodarczą. Warto wiedzieć, że łączna kwota jednorazowych amortyzacji w jednym roku nie może przekroczyć kwoty 50 tys. euro. Jeżeli odpis nie obejmuje całej początkowej kwoty środka trwałego, kolejnego odpisu można dokonać dopiero w następnym roku podatkowym. Podatnik co rok otrzymuje nowy limit w wysokości 50 tys. euro, jednak „zaoszczędzony” limit nie przechodzi na kolejny XYZ zakupiło w styczniu 2022 roku maszynę o wartości 450 000 zł i w tym samym miesiącu wprowadziło ją do ewidencji środków trwałych. Urządzenie to zakwalifikowane jest do 5 grupy KŚT, a firma XYZ uznana jest za małego podatnika - co pozwoliło skorzystać z prawa do jednorazowej amortyzacji. Stawka amortyzacji z Wykazu wynosi 14 %. Dokonano następujących odpisów amortyzacyjnych:w styczniu 2022 r. dokonano odpisu w wysokości 230 000 zł (kwota limitu jednorazowej amortyzacji w 2022 r.)w latach następnych dokonuje się odpisów amortyzujących zgodnie z metodą liniową, naliczając odpis od wartości początkowej:odpis roczny 450 000 zł x 14% = 63 000 złodpis miesięczny 63 000 zł : 12 miesięcy = 5 250 złdo amortyzacji pozostało 220 000 zł (450 000 - 230 000)w 2023 r. - 63 000 złw 2024 r. - 63 000 złw 2025 r. - 63 000 złw 2026 r. do amortyzacji pozostanie 31 000 w zależności od przyjętej metody amortyzacji środków trwałych podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek. Należy jednak pamiętać, że aby możliwe było zastosowanie niektórych metod amortyzacji podatnik musi spełnić określone warunki.Wskutek regularnego zużywania się środków trwałych dla celów działalności zmniejsza się ich wartość. Wykonywanie odpisów amortyzacyjnych pozwala wskazać na rzeczywistą wartość zużywanych składników. Możemy wyróżnić kilka podstawowych metod amortyzacji środków trwałych – liniową, degresywną i naturalną.
Przeszacowanie środków trwałych może obejmować zwiększanie, zmniejszanie lub ogólne korekty wartości. W przypadku zwiększenia wartości środka trwałego, wiersz dziennika wraz z wyższą kwotą, zwiększeniem wartości, zostanie zaksięgowany w księdze amortyzacji. Nowa kwota zostanie zarejestrowana jako zwiększenie wartości zgodnie z ustawieniami księgowania środków trwałych. Jeśli wartość środka trwałego zostanie zmniejszona, wiersz dziennika wraz z niższą kwotą, zmniejszeniem wartości, zostanie zaksięgowany w księdze amortyzacji. Nowa kwota zostanie zarejestrowana jako zmniejszenie wartości zgodnie z ustawieniami księgowania środków trwałych. Funkcji indeksacji używa się do korygowania wielu wartości środków trwałych, na przykład w związku z ogólną zmianą cen. Zadanie wsadowe Indeksowanie środków trwałych uruchamia się w celu zmiany kwot, takich jak kwoty zmniejszenia lub zwiększenia wartości. Aby zaksięgować zwiększenie wartości z dziennika K/G środka trwałego Wybierz ikonę , wprowadź Dzienniki ŚT K/G, a następnie wybierz powiązane łącze. Utwórz początkowy wiersz dziennika i wypełnij odpowiednio pola. W polu Typ księgowania ŚT, wybierz opcję Przeszacowanie. Wybierz akcję Wstaw konto przeciwst. ŚT. Tworzony jest wtedy drugi wiersz dziennika konta przeciwstawnego, jakie jest skonfigurowane dla księgowania zwiększenia wartości. Uwaga Krok 4 działa tylko w sytuacji, gdy wprowadzono następujące ustawienia: Na stronie Kartoteka gr. księgowej ŚT dla grupy księgowej środka trwałego, pole Konto zwiększenia zawiera konto debet K/G, a pole Konto przeciwst. zwiększenia zawiera konto księgi głównej, na którym mają być zaksięgowane zapisy przeciwstawne dla zwiększenia wartości. Dodatkowe informacje zamieszczono w Aby skonfigurować grupy księgowe środków trwałych. Wybierz akcję Księguj. Aby zaksięgować zmniejszenie wartości z poziomu dziennika K/G środka trwałego Wybierz ikonę , wprowadź Dzienniki ŚT K/G, a następnie wybierz powiązane łącze. Utwórz początkowy wiersz dziennika i wypełnij pola, w razie potrzeby. W polu Typ księgowania ŚT, wybierz opcję Zmniejszenie wart.. Wybierz akcję Wstaw konto przeciwst. ŚT. Tworzony jest wtedy drugi wiersz dziennika dla konta przeciwstawnego, jakie jest skonfigurowane dla księgowania zmniejszenia wartości. Uwaga Krok 4 działa tylko w sytuacji, gdy wprowadzono następujące ustawienia: Na stronie Kartoteka gr. księgowej ŚT dla grupy księgowej środka trwałego, pole Konto zmniejszenia wart. zawiera konto kredyt K/G, a pole Konto wydatku zmniejszenia zawiera konto debet, na którym mają być zaksięgowane zapisy przeciwstawne dla zmniejszeń wartości. Dodatkowe informacje zamieszczono w Aby skonfigurować grupy księgowe środków trwałych. Wybierz akcję Księguj. Aby wykonać ogólne przeszacowanie środków trwałych Funkcji indeksacji używa się do korygowania wielu wartości środków trwałych, na przykład w związku z ogólną zmianą cen. Zadanie wsadowe Indeksowanie środków trwałych uruchamia się w celu zmiany kwot, takich jak kwoty zmniejszenia lub zwiększenia wartości. Pole Dozwolona indeksacja na stronie Księga amortyzacji musi być zaznaczone. Wybierz ikonę , wprowadź Indeksowanie środków trwałych, a następnie wybierz powiązane łącze. Wypełnij odpowiednio pola. Wybierz przycisk OK. Wiersze przeszacowania tworzy się zgodnie z ustawieniami wprowadzonymi w kroku 2. Wiersze tworzy się w dzienniku środka trwałego lub dzienniku K/G środka trwałego w zależności od ustawień szablonu i zadania wsadowego na stronie Ustawienia dziennika ŚT. Dodatkowe informacje zamieszczono w artykule Konfigurowanie ogólnych informacji dotyczących środków trwałych. Wybierz ikonę , wprowadź Dzienniki ŚT K/G, a następnie wybierz powiązane łącze. Wybierz dziennik oraz środki trwałe, które mają być przeszacowane, a następnie wybierz akcję Zapisy księgi. Sprawdź utworzone zapisy, a następnie zaksięguj dziennik poprzez wybranie akcji Księguj. Porada Jeśli współczynniki indeksowania ustawiono wyłącznie dla celów symulacji, istnieje możliwość utworzenia oddzielnej księgi amortyzacji do ich przechowywania. W takim przypadku zapisy nie mają wpływu na ustawienia ksiąg amortyzacji. Aby zaksięgować dodatkowe koszty nabycia Księgowanie dodatkowego kosztu nabycia odbywa się w ten sam sposób co księgowanie pierwotnego kosztu nabycia: z poziomu faktury zakupu lub dziennika środka trwałego. Dodatkowe informacje zamieszczono w artykule Nabycie środków trwałych. Jeśli amortyzacja środka trwałego została już obliczona, należy zaznaczyć pole wyboru Amort. kosztu nabycia, aby dodatkowy koszt nabycia pomniejszyć o amortyzowaną wartość odzyskaną proporcjonalnie do kwoty, o którą amortyzowano poprzednio nabyty środek trwały. Dzięki temu, okres amortyzacji nie zostanie zmieniony. Wartość procentową amortyzacji oblicza się w następujący sposób: P = (całkowita amortyzacja x 100) / podstawa amortyzacji Kwota amortyzacji = (P/100) x (dodatkowy koszt nabycia - wartość odzyskana) Pamiętaj, aby zaznaczyć Amort. do daty księgowania ŚT na fakturze, w dzienniku K/G środka trwałego lub w wierszach dziennika środka trwałego w celu zapewnienia, że amortyzacja jest obliczana od ostatniej daty księgowania środka trwałego do daty księgowania dodatkowego kosztu nabycia. Przykład - księgowanie dodatkowych kosztów nabycia Maszyna została zakupiona 1 sierpnia 2000 roku. Jej koszt nabycia wynosił 4 800. Jako metodę amortyzacji wybrano metodę liniową na okres czterech lat. W dniu 31 sierpnia, 2000 roku, uruchomiono zadanie wsadowe Oblicz amortyzację. Amortyzację oblicza się zgodnie z poniższą formułą: wartość księgowa x liczba dni amortyzacji / łączna liczba dni amortyzacji = 4 800 x 30 / 1 440 = 100 15 września 2000 roku, zaksięgowano fakturę obejmującą malowanie maszyny. Kwota faktury wynosiła 480. Jeśli przed zaksięgowaniem faktury zaznaczono pole wyboru Amort. do daty księgowania ŚT, obliczenie wygląda następująco: 15 dni amortyzacji (od do oblicza się następująco: wartość księgowa x liczba dni amortyzacji / pozostała liczba dni amortyzacji = (4 800 - 100) x 15 / 1 410 = 50 Jeśli przed zaksięgowaniem faktury zaznaczono pole wyboru Amort. kosztu nabycia, obliczenie wygląda następująco: Dodatkowy koszt nabycia jest amortyzowany zgodnie z formułą: ((150 x 100) / 4 800) / 100 x 480 = 15 Podstawa amortyzacji wynosi teraz 5 280 = (4 800 + 480), a umorzenie 165 = (100 + 50 + 15), co odpowiada 45 dniom amortyzacji całkowitego kosztu nabycia. Oznacza to, że środek trwały zostanie całkowicie zamortyzowany w szacowanym okresie czterech lat. Jeśli zadanie wsadowe Oblicz amortyzację zostanie uruchomione 30 września, 2000 roku, obliczenie będzie wyglądać następująco: Pozostały okres podlegający amortyzacji wynosi 3 lata, 10 miesięcy i 15 dni = 1 395 dni Wartość księgowa wynosi (5 280 - 165) = 5 115 Kwota amortyzacji za wrzesień 2 000: 5115 x 15 / 1395 = 5500 Całkowita amortyzacja = 165 + 55 = 220 W sytuacji, gdy pole wyboru Amort. do daty księgowania ŚT jest niezaznaczone w amortyzacji zostanie pominięte 15 dni, ponieważ w zadaniu wsadowym Oblicz amortyzację uruchomionym 30 września 2000 roku, w obliczaniu amortyzacji zostanie uwzględniony okres od 15 do 30 września, 2000 roku. Oznacza to, że jeśli zadanie wsadowe Oblicz amortyzację zostanie uruchomione 30 września, 2000 roku, obliczenie będzie wyglądało następująco: Pozostałe 3 lata, 10 miesięcy i 15 dni = 1 395 dni Wartość księgowa wynosi (4 800 + 480 - 100 - 15) = 5 165 Kwota amortyzacji za wrzesień 2 000: 5165 x 15 / 1395 = 55,54 Całkowita amortyzacja = 100 + 15 + 55,54 = 170,54 Zobacz też Środki trwałe Konfigurowanie środków trwałych Finanse Przygotowywanie do prowadzenia działalności Praca z Business Central
stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. §4 1. Ze względu na wartość początkową środki trwałe UJK dzielą się na: Pojęcie środków trwałych towarzyszy niemal wszystkim przedsiębiorcom. Warto znać podstawową, jak i nieco bardziej rozszerzoną definicję tego zagadnienia. Dowiedz się, czym dokładnie są środki trwałe i sprawdź, co warto o nich wiedzieć. Jaka jest definicja środka trwałego?Środkiem trwałym można nazwać, zgodnie z definicją dostępną w ustawie o PIT, wszelkiego rodzaju podmioty stanowiące własność lub współwłasność podatnika, przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej. Są to między innymi:budynki,budowle,lokale stanowiące odrębne własności,maszyny,urządzenia,środki transportu. Definicja podkreśla, iż nie mogą być one zużyte w trakcie jednego cyklu produkcyjnego oraz mają generować korzyści ekonomiczne. Środki powinny być nabyte lub wytworzone w zakresie własnym, a także kompletne i zdatne do użytkowania w dniu przyjęcia. Przewidywany okres używania tego rodzaju elementów nie powinien być dłuższy niż rok. Do środków trwałych zalicza się również przedmioty oddane do używania na podstawie umowy dzierżawy, leasingu lub można znaleźć definicję środka trwałego?Dokumentami, które definiują pojęcie środków trwałych oraz normują ich istotę, są między innymi:ustawa o rachunkowości,ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych,ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Warto podkreślić, że jeśli wartość składnika majątku przekracza 10 000 złotych i spełnia on wymienione wcześniej warunki dotyczące własności, to obowiązkiem przedsiębiorcy jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych. Czym jest amortyzacja środka trwałego?Amortyzacja środków trwałych oznacza rozłożenie kosztów związanych z wprowadzeniem do jednostki danych składników majątków. Jest to tzw. określenie procesu zużycia danego przedmiotu, które należy wyrazić w wartości pieniężnej. Ma to na celu zaliczenie do kosztów tych elementów zdefiniowanych jako poniesione straty finansowe, służące do uzyskania przychodu. Amortyzacja środków trwałych pozwala na obniżanie dochodu, a co za tym idzie, zmniejszanie wymiaru płaconego podatku dochodowego. Znajomość poszczególnych zasad związanych z amortyzacją podatkową to jeden z ważniejszych obowiązków każdego przedsiębiorcy. Niewywiązanie się z niego, może generować poważne skutki. Jak przeprowadzić amortyzację środków trwałych?Amortyzację rozpoczyna się w miesiącu, który następuje po miesiącu, w którym dany środek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Jej zakończenie odbywa się w momencie, gdy wartość odpisów amortyzacyjnych zrówna się z wartością początkową środka. Wymienia się cztery możliwe rodzaje amortyzowania środków trwałych:liniową,degresywną,jednorazową, wybór konkretnej metody amortyzacji należy dostosować do danego przedsiębiorstwa, zgodnie z systemem podatkowym oraz obowiązującymi przepisami. Należy podkreślić, że istnieje kilka środków trwałych, które nie podlegają amortyzacji. Zalicza się do nich między innymi: grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,konkretne rodzaje budynków mieszkalnych,dzieła sztuki,eksponaty ustalić wartość środka trwałego? W celu dokonania odpisu amortyzacyjnego należy prowadzić tzw. ewidencję środków trwałych. Dokumentuje się w niej wszelkiego rodzaju wyceny, których wartość przewyższa kwotę 10 000 złotych. Ustalenie wartości początkowej jest podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych. Podaje się, że trzeba zrobić to nie później niż w miesiącu, w którym przedmiot został przyjęty do użytkowania. W przypadku jego późniejszego ulepszania lub w innych okolicznościach wartość środka trwałego może zostać zmieniona. Pierwsza wycena odbywa się natomiast na podstawie prawa bilansowego i podatkowego. Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, początkowa wartość jest ustalana na podstawie:ceny nabycia,kosztów wytworzenia,wartości rynkowej,wartości wynikającej z ceny, nie wyższej niż rynkowa. Ustalanie stawek poszczególnych odpisów amortyzacyjnych odbywa się natomiast według usystematyzowanego zbioru obiektów majątku trwałego. Dokument nosi nazwę Klasyfikacji Środków Trwałych i został wprowadzony dnia 3 października 2016 roku. Prowadzenie ewidencji środków trwałych, a także ich znajomość pozwala na prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a także umożliwia nadzorowanie biznesu. 2gAnFM1.